پنجره ی فولادت می کند رسم طرح خوشبختی......

روبهک روزی هوس جایگاه شیرکرد ازقضا در تله افتاد پا دمش گیر کرد او نمیدانست جنگل جایگاه روباه نیست حکم ران جنگل رابایدشیر کرد ره گذر فاتح......

آمد شب و جوهر از سَرِ خودکارش یک قطره چکاند آسمان شد تاریک این تخته ی لاجوردی قیر اندود می داد نشان مَهِ نَزار و باریک خودکار به دستم است و اینک خواهم بر صفحه ی پاکِ آسمان بگذارم رویش بِکِشم رُخِ......

کشتی گِل نشسته را دریا صدا نمی کنی خونبار دلشکسته را چرا وفا نمی کند ...

آن که رفته، رفته هرگز او نمی آید سرا او که رفته با کسی همدم شده از شانس ما بی وفایی در زمانه بدخدایی می کند باوفاها  هم شدن در این زمانه بی وفا درد من از آشنا شد همدم من وای من زخم کاری را فقط همدم ......

غم داشت نقاب شادمانی زده بود پیری که خودش را به جوانی زده بود از زخم زبان دیگران کفری شد حتی به خودش انگ روانی زده بود علیرضا همتی فارسانی......

نیستیُ من ترانه ای خواهم ساخت به وسعتِ سکوتِ شبهایِ بلندِ تنهایی. #آگرین_یوسفی...

#رباعی - شماره ۱۲۹ در تنهایی.. تنها شده بودیم زمانی تو و من پر ریخت در آن فضای خوش مرغ سخن من چشم به هم نهادم و لب هایم شد جذب بدان لبان و دندان و دهن #مهدی_رستگاری بیست و پنجم فروردین سال یکهزار ......

«موی سپید» افسوس که عمر ما چو بیهوده گذشت این برف زمانه بر سر و رو بنشست قامت شده چون کمان آرش امروز دالی شده آن اَلف در این عالم پَست هر لحظه به فکر صبح روزِ دگری آن لحظه ی عمر ما همی رفته ز......

به والنجک گذر کردم صباحی شنیدم ناله و افقان آهی که می گفت ای فلک دیدی چه کردی گدازاده نشست برتخت شاهی دل نوشت فاتح اصفهانی......

افلاک پاکی تو میخواستی که من غربت بمیرم سر قبرم سنگ‌ سرد لاجوردی بگیرم خدا رو شکر که در غربت یار داشتم کلامی هم کلام عاشقانه جان بگیرم تو میخواستی که در دنیا لاله نباشه کسی همچون منی تنها تنها نبا......

بنام خدا (حالِ دل) جمعه ها از پی هم می آیند، عمر ما میگذرد!... وکما کان، همه منتظریم، "انتظاری" که به غایت گشته، کاسه ی صبر خودش هم لبریز، لیک از آمدن صاحب ما، آن غائب، خبری نیست که نیست، ولی ا......

نمی دانم حبابم روی آب از ساحل و دریا نمی دانم شدم درگیر امواجی که سر از پا نمی دانم کسی دارد مرا با خود به هرسو می برد آیا؟ کجا خواهد رسید این راه ناپیدا نمی دانم نگاهت کردم و نبض غرورم را نسنج......

دل من قرص ِ ماندن بود و می گفتم که میمانی به سخره میگرفتم این و آن را در پریشانی به ریش هر که عاشق میشد و می باخت خندیدم ....خدا زد لکه ننگ نبودش  را به پیشانی..‌ کسی را دوست میداری خبردارش کن از......

چشمان آبی تو آدم را به یغما میبرد در چشمان تو، سرگردان می‌شوم، گم می‌شوم، با آرزوی یک لحظه از آرامش تویی دنیایی که در آغوشت، همه اندازه‌ها فراموش می‌شود، و هر لحظه با تو، یک سفر به دنیای جدید آغاز......

_برهنه! کز کرده گوشه ی تاریک اتاق باز مرا پیدا می کند! _درد با لبان پُر بوسه ی مرگ زخم های کهنه را حریصانه باز با نفس های شوم احیا می کند.........

«ماه باش» در شب تار دلِ بی کس ، چو نور ماه باش محرم اسرار درد دل ، مثال چاه باش گر تو دیدی مانده و درمانده ای در این مسیر در کرامت از برای آن گدا چون شاه باش در شب ظلمت که رَه گُم می کند بیچا......

بسمه اللطیف بهار دلکش به گل و شکوفه سوگند در این بهار دلکش نکنم به هیچ کس میل به غیر یار مهوش ابدیت بهشت است بهار با حضورش که شکفته است امشب به لبان بوسه خواهَش شب و بوسه های داغی که دهد به باد هر ......

بخت لاکردار اگر با این جماعت یار نیست یا اگر چه بر تن بعضی کت و شلوار نیست عطر شادی آسمان شهر را پر کرده است  ناز خاتون ناخوش از  بوی بد سیگار نیست عدّه ای سرگرم تفریحند و ما درگیر کار  بچّه ها ه......

زلف افشان کن و می ریز که امشب غزل از سر گیریم بار غم های وجود از دل افسون زده ای بر گیریم گرد اندوه جهان از رخ عشاق جهان بنشانیم مطلع روی تو بینیم و به شادی می احمر گیریم رهزنان را به سزای دل آزاده ......