ما منتظریم، چشم بر احسانت در محفل عشق، کوچه ی رندانت کی می آیی مست کنی این همه را با آب حیات ، جمعه، در دستانت ...

خسته تر از خسته ام حال به حالی رسید بی برو برگشت بود صبر که به جان رسید گفت نرو ، بی دلیل غصه ،از راه رسید بلبلک دل که مرد دلبرک از راه رسید زین سفر بی مسیر مقصد و مقصود مرد گمشدگان واله اند...

لالم ز وصف باده ی زاهد برافکنم ساقی بریز جام پیاپی که الکنم عالم تمام نور تجلی دوست شد تا شعله ای ز عشق تو نوشید روغنم یعقوب بخت خفته بگو دیده باز کن من یوسف رها شده از چاه بیژنم جز مهر دوست در رگ جا...

سعدی چو رسی به کوه سینا اَرَنی مگو و بگذر که نیرزد این تمنا به جواب لن ترانی ???????????????????????????????? حافظ چو رسی به طور سینا اَرَنی بگو و بگذر تو صدای دوست بشنو نه جواب لن ترانی ???????????...

شش شب به امید، شمع می افروزم پروانه شدن، به عشق، می آموزم شبهای قشنگ جمعه، تا صبح به شوق در آتش انتظارتان می سوزم ...

آنکس که جهان را نگرد جزء تو نبیند جزء بندگیت راه دگر را نگزیند دادی تو به ذات میل به خواب و خور و شهوت انصاف نبود همچو بهائم ،به خواب و خور و شهوت بنشیند این جسم بود همچو لباسی به تنش در خور دنیا عقل ...

شد نیازم دیدن هر روزهء رخسار تو هر کَرَت* چینم گلی از دامن گلزار تو چینه** سازم گرد گلزارت ز عشق و جان خویش تا بجز من نگذرد کس از سر دیوار تو جان کنم حائل میان درد و نازک پیکرت تا شود ناکام درد ا...

تنها «دلا خو کن به تنهایی که»تنهایی شِکَر دارد به پیش ناکسان رفتن، کمی زیر و زِبَر دارد به روز وصل میگوید، که تنها با تو میماند ولی چون دیگران بیند ،به آنها هم نظر دارد ...

آرنی تو گفته بودی و جواب لن ترانی تو همین بدان که هرگز نتوانی، لن ترانی تو همین بدان که عالم همه از وجود اویند که ببیندت همیشه تو چه دانی و چه دانی ...

یارب ره توکو که در آن رو بِنَهم من پا در ره دریایی و هر کو بنهم من هرجا که بگشتم ، ره صاف تو ندیدم تا گرد وغبارش به دو ابرو بنهم من ٭٭٭ ناچار اگر سر به ه...

غـرقیم و تشنه ایم ،به آب زلال تـو برما خطر بُـوَد ، چه رسد بر ملال تـو از موج غرق ،کی بتوان سر به در بَـرَد هرکس کمربِـبَست،به جنگ جلال تـو ٭٭٭ ای خالقی که ما همه مح...

از توگفتند همه جا از عرش تا فرش، سخن به نکویی یاد کردند هر کجا لب گشودم یک سخن هر کجا دید نهادم یاد تو کردند همه تن من از یاد تو بودن در فراغت هستم تو از حد کرامت در نهان ها هستی قصه ها نهانند و...

به تنهایی چون به آرامش رسیدی در کار راز در اشتیاق آن حاجتی از خدا باش در اوج نیاز به هر ره که رفتم همان خوش گوی از محبت کجا تواند خدایا همچو تو باشد مهربان دلنواز سخن می گویند ناپخته آن ظاهر بینان...

حال من امشب خراب است جام چشم ات را بیار لحظه ای بر من نگاه کن اسم من را هم ببار عاشقان قانون ندارند شعر و می با هم خورند جام آنها چشم دلدار است و آن را هم بزار بی گمان پیمانه ها با رویِ یاران پر شود...

تو خوبی را بکن کارت ،ببر از کار خود لذت مشو،همنشین بد که هر دم میکند غیبت ندارد ارزشی دنیا ،مکن کاری کشی ذلت تو پرهیز کن زکار بد،که خوش خوابی در آن ظلمت ...

تنها برف می‌دانست که درخت چه اندازه تنهایی‌اش را دوست دارد ....

ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻨﺪﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﻭ ﺷﺐ، ﻣﺴﻠﻮﻝ ﻭ ﺭﻧﺠﻮﺭ ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﺪ ﻧﻪ ! ﺍﺯ ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺩﻡ ﮐﺎﺭﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺎﻩ، ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻕ ﺍست! ...

در گردش کائنات تدبیری هست / در آنچه که هست نگر که تقدیری هست از نیک و بدی هر آنچه را بگزینی / در عاقبتت بدان که تاثیری هست ..............................................................................

برای تمام بوسه هایی که مردند،  تمام بوسه هایی که گم شدند، گیسو به باد خواهم داد سپیده که بدمد از این جهان خواهم رست ...

چشم نبند ز اوضاع قمر درعقرب ته مانده ی عشق قامت عشق همانا نفس صبح ثمر می باشد منوچهر فتیان پور (راد)