بسمه اللطیف خلوت رازآمیز آن گاه که در #خلوت راز آمیزی آن خرمن موی خود به هم می ریزی یک لحظه مرا می کند از خود بیخود غوغای قیامتی که می انگیزی 882 **** بوسه مهرانگیز سرمست ز بوسه های مهرانگیزی دیگ...

باران حسود بود و ایوان؛ کَم طاقت اطلسی؛ دِق مرگ شد.

دستِ باران؛ شانه می زد گیسوانِ نازِ بید بید لرزید، عشق خندید، ...، حادثه آمد پدید.

رنجیدم و خندیدم و از درد نگفتم از آنچه که دنیا سرم آورد نگفتم باهیچ کسی غیر خدا،هیچ زمانی از آنچه که او بر سرم آورد نگفتم (این شعر قدیمی است وبه دلیل سؤاستفاده هایی که بدون نام شاعر از آن شده دوباره ...

«دوست دارم» غزل دوست دارم من طلوع صبح فردا را دوست دارم عاشقی را رنگ دریا را دوست دارم نغمه ی آن بلبل سرمست در میان باغ و بُستان عِطر گلها را دوست دارم سینه ها سوزان شود از عشق آتشی اُفتد به ج...

بسمه اللطیف ذوق زندگانی در تغزل گر چه صبر مرد بر احوال زارش بهتر است دل اگر دل باشد اینجا بی قرارش بهتر است خون شده دل در جدایی و غم دلدار،خود از خوشی بی یار در این روزگارش بهتر است نیست بی او ذوق...

"نشان" جهانی را جا گذاشته ای! سرسوزنی نور و تندبادها در اولین نسیم عبورت. باید به جایی دور رها شوم در گذشته ای پیش رو. باید جابجا شوم در ورق ها باید وانمود کنم که آرامم بر صفحه...! شاعر: مرضیه رشید...

《اولین بهار سونیای عزیزم》 غزل خانه روشن شد ز نورت ای مَه زیبای من ماه شب تاب فروزانی در این ماوای من چون تو هستی دلخوشی هایم در این دنیای دون حال خوب قلب من هستی تو ای بیتای من در گلستان وجودم غ...

در میان این منو تو،اتصالیست در خیالم چو رسم به روز موعود،آنچنان خراب حالم می شود عشق تو آغاز،مثل چمنِ گره خورده تو شدی تمام افکار،این دل بنام تو خورده این منم خدای حسرت،بهر دیدن یار دوباره این و آن...

من؛ نَه از شَرَرِ آتش که از؛ شُرشُرِ باران سوختم

بسمه اللطیف یازده رباعی محو بهشت آرام دل و جان من ای پاک سرشت مهدی به دل شعر خود این گونه نوشت من محو تماشای توام چون دیدم در قامت تو جلوه اوصاف بهشت   ۱۴۰۱/۲/۰۵ ۴۹۸ **** نوشدارو هرچند نصیب من ز...

نگو مرا از یاد برده ای بوسه هایی بر لبانت نوشته ام که تا ابد نام مرا می خوانند

بسم الله الرحمن الرحیم وقتی که میفهمی دلم از آسمون سیره یا پشت لبخندی چرا پهلو نمی گیره؟ وقتی میوون غصه ها درگیر احساسی سخته که دنیای پراز دردامو بشناسی هرجا که اشکامو کنار میز می چینم با توو...

یه روز،از یه جا یه ادم شد همه هستیِ قلبم شد واسم تمومِ دنیام شد واسم ناجیُ مرحم... یه روزی دیدمت انگار ک تو خوابم ،ک خیاله.... گفتم این یه خواب و نابو داشتنش برام محاله... ____ حالا تو، تمومِ من شدی...

گفت سکوت کن،، مراببین بامن مانوس شو،، تو و من وقتی ما شویم آسمان آبی خواهد شد آب هم آبی تر، آب هم روان تر بیا لب این آب روان دل را آبی کن قصه ی عشق بدان سـِر زیادی دارد،،...

بسمه اللطیف غزل صبحگاهی شده یکبار دیگر صبح و من از شوق سرشارم به ذکر نام تو در ذهن بذر عشق می کارم تو در آغوش من خوابی و من غرق تماشایت نمی خواهم که حتی یک دم از تو چشم بردارم نفس های تو را می بویم...

۱ یک بوسه زدم بر لبِ او با ترفند آزرده شد و سرخ شبیهِ اسپند با بوسه ی دیگری به او گفتم که: "دیوانه تو جذّاب تری با لبخند" ۲ خیره به غروبِ مبهمِ پاییز است از حسّ غریب و تازه ای لبریز است رازِ دلِ...

سیب سرخ می چینم از درخت حوا و آن را به حوض ماهى می سپارم تا به دست تو که دست در پاشویه ام دارى برساند نقش ات گردش ماهى هاست در آبى کاشى رنگ گناهى که آسمانى است ...

ای کز هجرت پیکرم نتـْوان شدست درد ان هم موقع خوابــان شدست انـدک عطر خوش ز رختت ماندست کان مرحمی بر تن بی درمان شدست گر ذره نفـسی بود، دمــی بازدمـی ز هجر جانت جان بی جـان شدست هر کجــا هر سو به خا...

سخنت بند دل و شیره‌ی انجیر نشد رشته های غزلم بسته به نخجیر نشد به دل و دیده گرفتارم از این بیش مگر که دل و دیده مرا قابل تصویر نشد شب هجران تو ، آن روز که می‌کرد دلم خواب در چشم و خیال از نظرم سی...