تلخ نوشته زادروزم گر که ازعشق و شراب و شور و مستی دور گشتم گر به بی وجدانی و نامردمی مشهور گشتم گر که قربانیِ مکر و حُقّه‌‌‌‌ٔ وافور گشتم گر که آماجِ هزاران وصلهٔ ناجور گشتم * * * گر به جای ...

درد بابا صبح بودوشرشرباران حیاط خانه را باگل ولبخندوبوی عشق عطرآگین نمود باصدای درتمام اهل خانه شادمان سوی بابا باشتاب وخنده های صبح زود بچه هاسرگرم بازی در کنارحوض آب سفره ای گسترده مادرزیر سایه روی ...

تذکر امام (ره) به مسئولین: "مردم" " ولی نعمت" ما هستند قالب خوشه ای متشکل از دو وزن متفاوت در قالب چهارپاره، در پایان استفاده از قالب سروش “ولی نعمتانِ” شمایند این “مردمان” ستم بر چنین مردم از سوی...

آسمان شهر بی بارانی ام از هجوم بادهای سلطه گر برده از هر ابرهای این دیار رودهای خشک در آن جلوه گر بر شکوفایی گل های بهار با حسادت های قلب سرد او زد به شلاقی تن بستان سبز خشکسالی ها به بار آورد او سب...

با پر کشیدن انبوه لاشخوران ترس از شکار مرغان آرزوست این حکم نا نوشته کشتار بی گناه تحقیر حکمت و اعتبار آبروست یکسان نبودن هر نوع عدالتی آزاد بودن بی بند و باری و زور یکسان نبودن حقی به ناصواب پیمان ش...

طعم تلخ قرار یکطرفه جمعه‌ای زهر‌مار در پاییز سر براهی بس است راهی شو قلم از غصه‌ها شده لبریز می‌نویسم فریبکارست عشق گاه باید امان نداد و گذشت دست هر کس چراغ جادو نیست غول جادو به قصه‌ها برگشت می‌روم...

آسمان شهر من ، دایم سیاه ابر های آن ، سر بارش نداشت تا که رفع تشنگی از او شود ابرهایی که ، سر سازش نداشت گرچه باران ها بر او باریده است بی وفایی ها که چون سیلاب شد ریشه هر نوع بلند آوازگی کنده و سر ...

آه ای خیالِ غیرممکن! ای امیدِ پوچ! یادت هنوز توی ذهنم درد می‌کند آن خاطرات لحظه‌های عاشقی، مرا بی‌تو چنان، ستاره‌ای شب‌گرد می‌کند تو دور می‌شوی و من منفور از جهان با زندگیِ بعد تو درگیر می‌شوم بعد از...

چون روزگار بر گل پیشانی‌ام نوشت در من کمی خمیره‌ی منصور بودن است با خود کسی که ناف مرا می‌برید گفت این مستعد وصله‌ی ناجور بودن است . آری! درست در دل میدان شهرتان من را نماد سنگی گستاخی‌ام کنید قدر از ...

رویای پاک بی ثمر در قلب آدم های خوب بی آنکه سنجیده شود پایان برایش چون غروب دنیای آدم های بد گسترده شد در بیکران افکار با ترسی عجین نشکفته گل ها در خزان تقصیر انسان ها ، سکوت مهر از حضورش شرم کرد د...

من از تقدیر این خاک اهورایی به جز افسوس خوردن ها نمیبینم از این تبعیض بین آدمیزادی از این غارت گری ها سخت غمگینم تنفر دارم از دنیای پر کینه شرارت های بی پایان انسانی مدارا کردن و بخشایش و توبه سقوط ...

زمانه می گذرد آنچه پایدار بود به داوِ اولِ تاریخ آن سخن باشد به دانش و ادب و معرفت شود مشهور کسی به ظاهر و باطن چو ماهِ من باشد جهان به هیچ نی ارزد ولی برای بقا هرآنچه ثابت و سیار در تکاپویند درود ...

آسمان شکست و بغض آبی ثالو شمال در طپش عطر سرد دریایی شلال ماه پر از باد مخمل وحشی ز مسخ جلگه ی آرامرنگ رویایی گداخت مفرغ ییلاق برف آژیده و سروهای پاژه گونه، چامه سرا خدایگان دانش و عرفان سکوت پوشیده ...

گلپنجه ی یخ، تا سحابی های داغ تو نجوای فنجان های غمپر، در تبی زیبا با شبروان خسته ،خاک کهنه بوییدن در برکه های تنگ ٘دل،تصویر روح افزا من از وجوب بوسه ی روحانی یک آه من از رگان ژرف دوران های رنج آلو...

بر اسپروز بی باک،در پهنه ی الیپی دوشیزگان جبری ،بر پیکر هراسان کاه و زوال زردی،در خاک بی ترحم ابعاد لاژوردین ،بر آسمان ایران یشم دیار شیرین ٫ تا جاده ای پرندین عطر برنج و گیسو٫ رویای ناب زرقاب ع...

روزنامه کشیده شد به شبم تیترهایی که داغ می کردم تب مرا گـُر گرفت و می سوزاند توی قلیان که چاق می کردم! دود کردم تمام مغزم را قلب من توی سینه ام گندید خبرآمد که: سال، نو شده است شِپِش توی جیب من خندید...

دنیا ندارد هیچ معنایی و مفهومی وقتی که دل در حسرت یک آه می ماند وقتی میان کوچه های سبز آزادی در بستر بُلبل ، کلاغ و زاغ می خواند وقتی که چوپان می کِشد تیغ و به جای گرگ سگ را به قصد قتل عامِ گلّه می...

حواری لبهات بودم ، دختری ، از تاج و تخت تو در یورش فصلی دگر ، تنها شدم ،تنهاترین رویا با عطر تاک و خون دریا ،سال ها را زندگی کردم من لیبرال و مست بودم ،تا شب آمرزشی زیبا ای محرم بیگانه ، ای آهنگ...

غم از لبخندمان جاری‌ست داداش! تو می‌دانی دلیلش چیست داداش؟ بیا تاریخ را باهم بخوانیم زمین جای قشنگی نیست داداش! برای صبح فردا قد کشیدیم ولی خورشید را هرگز ندیدیم پر از پرواز بودیم و شکفتن دویدیم ...

بر دخمه ی داریوش یک شیر باتیر و کمان و گرز و شمشیر در سایه ی فر و هر نشسته تندیس مه و شه جهان گیر در پیش دو دستش آتشی داشت با ایزد خود نیایشی داشت می دوخت دو چشم را بر آتش هر باره دعا و خواهشی داشت ...