دَمی نمی‌رهد مرا هوای ِ دیدن ِ رُخت مگر مرا شود نَفَس، دَمی کنم به غیر تو؟!

گنجی به دل اندوختم و خاطرم آرام گردید؛ از آن رو که تویی دُر ثمینم

مریمانه ۱ سَرِ زیباییِ چشمان تو دعواشده است بین ماه ومن ویک عده اساتید هنر ××××××××× ××××××××× مریمانه ۲ باخود به زیر خاک برم آرزوی وصل درزیر خاک،بی تو چه خاکی بسر کنم...

قالیچه‌ی چشمان من از گام تو گل داد وقتی که تو بگذاشته بودی به سرم پا

حکم قاضی چقدرسخت‌وسنگین باشد من‌گناهم چه‌بودعاشق چشمت بودن ---- من‌ویک عمردنبالت دویدن همیشه نازچشمانت کشیدن توویک عمرتنهابی وفایی ومن‌درحسرت یک‌بوسه چیدن ---- بوسه تلخ وداع توزمین‌گیرم‌کرد نوجوا...

دفن است در این سینه، نهان عشق تو ای یار گنجی است میانِ دلِ ویرانه‌ی عاشق

خدا آفریدت اگر بد سرشت به صد سال کی می رسی در بهشت ای دوست بساط مطرب و جان مهیّاست ساقی تویی جانب جان و باده پیداست آن روی دوست بسان گوهر ماند ز اندیشه و کردار نیکش بسان جوهر ماند به ...

ساده باشید وفقط نان صداقت بخورید باکلک‌هیچکسی عاقبتش خیرنشد --' گفته بودم چون عروسک‌بازمی رقصانیم حال دیدم عیرمن صدهاعروسک داشتی ----- شاعری دیگرنداردسودای مجنون پیر سال.هاهذیان‌توگفتی فکرکردی‌شعربود...

عمری که بی تو گذشت ای عشق زندگی نبود نامش زیبا نشد هرگز

آخرحلال کردن توغیرممکن است تنهادلیل همین‌که‌من می پرستمت ---- کوه‌ها احساس دارندووفاهم بیشتر سیل وباران راببین ازدردحاصل می شود ---- یادعشقت دردلم چون غده بدخیم شد راه درمانش فقط لبهای شیرین تواس...

خوشا آنان چو دریا دل نشینند چو محشر کشتی ساحل نشینند دلی دارم که چارش تو هستی خرّم آن دل که بازارش تو هستی خوشا آن دل که عطارش تو باشی زان کلبه عطاری که بسیارش تو باشی ز عشقت بی قرار...

شعرهای داغ مجنون می زند آتش به دل هرکه عاشق بوده می داند چه زجری دیده است ----- شعرمیگویم ولی استادنامم نیست نیست درد دل‌هایم فقط این‌گونه‌زیبامی‌شود ---' درمجازی گفته‌اند استادمجنونم ولی پس چرادرش...

هردل خوشی که بود فقط باتوبودوبس بعدازتودل خوشی زدلم پرکشیدورفت ---- گرزبانت رابریدند بازهم ازحق بگو شاعری درنزدمردم این چنین باارزش است ----- وعده بوسه توجان به‌لبم کردولی برده‌ازیادلبم بوسه چه ط...

مثل همان رسمم که نااهلم ولی بابم...

از چشمه‌ی چشمان تو جاری شده احساس زیر قدمت ریخته‌ام گوهر و الماس

خاطرات بوسه های گرم توبراین لبم قبل جان دادن بیابابوسه‌های آخرت ----- این همه زجرتودادی وفقط خندیدم همه شب تابه سحر اشک امانم ندهد ----- سرخاکم نزن برصورت وسرهست بیهوده کنارت بودم وهرگزندیدم ازتول...

ای خدا جان من بگیر اما دردهای مراتودرمان کن ---- چگونه چشم توبستی به روی این اوضاع مگر تولال شدی یازمرگ می‌ترسی ---' فریبت داده این دنیا دگرفرصت نداری حیف بیاواین دم آخربه مجنونت محبت کن ---- تمام...

دست دعا بسوی خدا می‌کنم بلند چون‌مشگلات رامثل‌پرکاه می‌کند --' کودکی هاراببین ازخاطر خود برده‌اند یادگاری‌هایشان پیری وتنهایی شده ----- کمک‌هرگزنخواه حتی زهم خونت عزیزدل دگر دنیاعوض گردیده حالت ران...

کارگرهستم سرم گرم‌است‌بااین بچه.ها من‌جوانی رابه پای عشق‌این‌هاداده‌ام ---- فداکاری‌نمودم من برای هردوفرزندم نمی‌داننددردم رابه ظاهرخوب‌می‌خندم ---- روزمادرهم پدر سهم‌من‌بیچاره‌است چون‌برای‌بچه‌ها...

ریشه های درد را باران نمی شوید ولی اشکهای درد را از دیده پنهان میکند