به روی تو بستم چشم چپ خود را تا چشم نگاه نکند بجز راست تو را

سراغِ عکس های دو نفره مان میروم هر گاه دلم ،خوشبختی می خواهد، ‌

از لب و دندان مپرس که در اولین بوسه لب خزید زیردندان و دندان گَزید لب

برگرد و ببین چگونه دلت را پیراهن عثمان کرده است آن برق چشمانت

زیرِ تیغِ جراحی قلم؛ عکسِ سلفیِ درون، به نوشته های ماست پیدا!

بودی، دلم، برایِ تو تنگ می شد نیستی، دنیا برای من

فاصله بین مرگ و زندگی کوتاه است به اندازه یک حرکت! که فتحه باشد بر سر شین شفا و کسره باشد به زیر شین

حَذَر کنیم زِ هَرنیش، هرنیش، تلخ ولی نیشِ زَن شیرین است! #پریسکه

حاصل جذر دلم آه بود کمی هم اشک و حسرتی که جاری شد بر مویرگ‌های احساسم

چه کسره دلربایی دارد جانِ دلم هر لحظه تورا می‌کند از آنِ دلم

کسی هستم که دوست دارد تورا چنین می شناسند تمامِ مردمِ شهر مرا

قلبت نبض حیات لبت حَب نبات لبم مست لبات قلبم میزنه برات

دُچار تو ام یعنی :دو چشمت را چهار چشمی نظاره گَرم وقتی که گرفتار تو ام

زبس شور انگیز است چشمانت نمک گیرم کرد آن نگاه ملیحت دریای عشق است چشم زیبایت غرق شدم در گرداب عمق نگاهت

صدای تق تقِ پنجره ها‌، دیشب تکانم می داد در خانه‌ی تنهایی ام عطر و بویت هم نای ماندن را نداشت ✍ امیرمحمد آبک

افترا بر من ز پر خوابی زنند چون ندانند این که من زندگی ها کرده ام با خواب او ✍ امیرمحمد آبک

کثیف ترین پیروزی، آنست که، در پرتو یاری ابلیس، بدست آید...!! ۱۳۸۴/۹/۱۴

ساعت اکنون به زمانِ حضور توست نه، خیالت

جنگ بود صبحانه استرس عصرانه کاتیوشا باز کاتیوشا شب که می شد عزراییل در کنارم می خندید و من عاشق بودم عاشق تفنگ پدرم ژ سه...

قلمت را غلاف کن رفیق اشتباه می زنی این نوشته ها شکوفه های ذهن من است نه علف های هرز افکار تو