آسمان را مرخص کردم من ماه را شب ها در صورتِ تو میبینم (رامین فاخری)

شب اتفاقِ قشنگیه اگه تو ماهِ من باشی (رامین فاخری)

فدایت گر شوم،جانم!فدا گشتن بها دارد بهایش را بپردازی،فدایت میشوم، جانم

سیاه‌چاله‌ام از تو تا تو تو در توی پنهان

من خودم می دانم که تورفتی ودگرباز نمی گردی وای حال مجنون توببین گریه‌هم‌هیچ‌امانم‌ندهد هرزمان نام تورامی گویم اشک‌هازودسرازیرشوند داغ‌سنگین توتنهاپسرم تاابدبردل‌باباپیداست دل‌شکستن هنری‌نیست ولی توه...

بی تو ای برق شبی باز از آن کوچه گذشتم همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم بند رخسار تو در رفت ز تنبان نگاهم چاله آمد سر راهم پای بی صاحب من زرت در آن چاله فروش شد هیکل گنده مخلص دم و رو شد در تهی خان...

خانه ای که تو نباشی آباد نیست آنکه آمد آبادش کند آزاد نیست خانه ای که کدخدایش اسیر گشته و زندانی آن خانه کدخدا نیست آن خانه اجداد نیست جایی که دختر بچه ای شاد نیست بدان آنجا هم خُرّم آباد نیست امتداد ...

دوست دارم بگم تو برام خیلی مقدّسی گُلم عَزیزم تو برام همه کَسی هرگز با تو نگیرم ره جدایی دُچارت می شوم ای دل کجایی هر شب به خوابم تا صبح میآیی وای به حالت اگر نیآیی میان راهم تو آشنایی مجنون می ...

سخت دلتنگ و ملولم عزیز دل! تا کی فراق؟ تا کی عذاب؟ تا کی دغدغۀ جان و نان و آب؟ دستِ کم نگیر ردّ پای حادثه را احوالِ یاس خانۀ ما هیچ، خوب نیست آسمانِ دهکده در دستِ ابرهاست جانِ ستاره ها به لب رسید...

پنجره‌ام درختی با میوه‌ی انتظار

با توان‌م بی‌تو‌ان‌م این

با زندگی بگو که مرگ، آنقدرها هم چیز بدی نیست در گوشه‌ای نشسته و زیباتر از موسیقی آشفته‌ی تو چنگ می‌زند بر حس و حال کهنه، باور کن بی چنگ او یک جای این ضیافت خسته‌کننده لنگ می‌زند با زندگی بگو این دختر ...

فنجان‌م بر لبم بوسه‌ی فال می‌زند قهوه‌ی خیال‌ت

گم گشته ام ز خود ای دوست دست من بگیر با خود ببر به کوچه ی گم نام عاشقی نامم مپرس کیم بی نشانه ام آواره ام‌نشانه ای نه زکاشانه ام ببین! سردم ،یخم،منجمدم،بی نفس ترین موجم خزیده در کویرنمکزار زندگی تدبی...

یک‌دست‌م تن‌های بی‌صدا

آسمان؛تو چرا فکر پریشان داری تو چرا ؟ در نبودم،گاهی فکر باران داری آسمان؛تو چرا زلف پریشان داری تو چرا ؟ درون دل غمگین مرا جریان داری آسمان؛فکر چیدن آشیان داشتم در شگفتم،تو چرا ؟ در فکرت راه آشیان دار...

در فرا دیدهای بی فردا بَر خوردیم به دیوارها مُهر خوردیم در کف سلول پشت پلک های کبود دعا مغزها کیش چشم ها مات قلب ها پات می پاشند مشت مشت دندان برای کلاغان مغزخوار رو سوی سایه ها بر صحنه ی سیاه گلبول...

زمانی زندگی شروع شد که عشق را به تو باختم و کلبه ی محبت را با تو ساختم زمانی زندگی شروع شد که عشق را از چشمان تو یافتم و آغوش گرم تو را داشتم زمانی زندگی شروع شد که آسمان رنگ چشمان تو شد زمانی زندگی ش...

وقت پرواز چو بینم به شفق خون نشسته است به پهنای افق دل من می شکند وقت گردش که به صحرای غمان بینم آن یار عزیزی که زمن کرده سفر اخم بر چهره و دلتنگ و فضایش ابری است دل من می شکند از زمانی که پر چلچله...

در سحر بود که فریاد بر آورد ،خورشید همه ی شب زده گان خوابتان طولانی است گوش تان ناشنوا چشم هاتان به سیاهی بسته نمی بینید مگر آسمان غرق شقاوت شده است چهره ی آبی روز زیر خاک پنهان است و صدای گل نورسته ...