در حسرت دیدار تو من پیر شدم دیر آمدی و ز بودنم سیر شدم جان بی تو به لب آمد و افسوس، کنون رفت عمر و به پای تو، زمین‌گیر شد...

۱ تغییر نموده ای گلم یک چندی مانده به دلم حسرت یک لبخندی انگار نه انگار که عهدی بستیم از عاشق بیقرار خود دل کندی ۲ از دوری او چنان که من می سوزم چون شام عزاست هر شب و هر روزم سوگند به نرگس خمار و...

یک عمر برای خوبی سر دردم دنبال مُسکنی قوی می گردم سرچشمه این رود درونم بود وُ هِی خرج برای بستن سد کردم #میثم_پیران ...

در پی هر طلوع را غروبی وجود دارد چه عبرت ها در گردش ایام وجود دارد . پی هر بهاری نیک بنگر ، خزانی دارد بذر جوانه زده ، فصل دِرو پیش دارد . نو نهالی خرامان گر تکیه بر خاک دارد ترکه ای ز وجودش قصد تنه...

یک رَهزَن از آن راهزَنان سَر بِه سَرَم آدینه بگفتا که شَهاب اَز پِسَرَم گفت آن پِسَرَک دَحیِه که آمد بِه سَرَم الله بِه سَر شاهِدهِ او تاجِ سَرَم با احترام تقدیم به نگاه پرمهرتان ر...

بهاری ترین اتفاق ممکن تولد یک فزگروردین ماهی ست میلاد تو ای گل اقاقی زیباست آرامش چشمان تو مثل دریاست هر سال بهار با تو گلباران است سالی که نکوست از بهارش پیداست ...

محبوبِ من امروز به جنگ آمده بود با توپِ پر و سنگ و فشنگ آمده بود من آهویِ زخمی و گرفتار و اسیر گویی به شکارِ یک پلنگ آمده بود ...

دیروز که شد روزِ گُسَستِه ، بِه نِکو فردا و دو فردایِ نَشُستِه ، بِه نِکو آن روز، سَبَق وآن دِگَری رو وِلِلِش امروزو ببین ، روز خُجَستِه ، بِه نِکو با احترام تقدیم به نگاه پرمهرتان رامین خزائ...

آمد موسمی از بهارِ پاکِ ما صد تاکِ دگر هم نثارِ خاکِ ما من هَمَش سلامم به شاه و شایدم لَم، لیک، به شیخَم فشارِ ف....کِ ما با احترام تقدیم به نگاه پرمهرتان رامین خزائی ...

آیینه همیشه محوِ چشمانِ شماست خورشید تَلالویی ز دامانِ شماست دریای خروشان به همه زیباییش سرگشته ی گیسویِ پریشانِ شماست...

عامُّ العَمَلی از غِلِمان، آمالی یک ملعبه با چند عرب، اعمالی در دامنِ پر چین و چروکش، ای وای میخواست بِزاید که بِرید اسهالی با احترام تقدیم به نگاه پرمهرتان رامین خزائی ...

دگر در این دیار خزان زده شوق بهاران نیست ما به پائیز خو گرفته ایم و گریز از زمستان نیست نشاط و خرمی این باغ و بر کی به یغما رفت؟ که دگر نوای هزاران و جلوه سبزه زاران نیست ...

مِی نوش، تو عاقل، وَ مِی از لُعبَتِ عشق نوشیدن مِی در چمن از ساحَتِ عشق عشق است شرابی که تمنّای تو نیست دیوانه نگویم که جنون حالَتِ عشق با احترام تقدیم به نگاه پرمهرتان رامین خزائی ...

خاموش بکن شعله ی افکارم را توقیف بکن دفتر وُ خودکارم را هر بار که کبریتِ خطرناک شدم بگذار به لب ، دوباره سیگارم را #میثم_پیران...

تا با تو نشستم ز سرم هوش برفت تا پخته شود عشق دل از جوش برفت دل بستی و بگسستی و بی عذر روی هر آن چه شنیدم ز تو از گوش برفت...

امسال یکی یا دو سه فیروز رسد اخبار ز جنگی که جگرسوز رسد اوکراین و چچن، اویغور و افغان و بلا حاجی شوم ار روز به نوروز رسد با احترام تقدیم به نگاه پرمهرتان رامین خزائی ...

امروز بیا تا گل و سنبل باشیم مانند یکی ساز چو بلبل باشیم هر لحظه بنوشیم شرابی قرمز تا مثل گلی زرد فقط گل باشیم

این پایه ی خلقت سِرِه اش مَشکِ کجاست دنیا همه اش کَشک و سرش پَشکِ کجاست سلّول به سلّول من اَر سَر به ثَناست پس این همه بَدمَست و هَچَل تَشکِ کجاست؟! با احترام تقدیم به نگاه پرمهرتان رامین...

اندیشه که از درون سر غارت شد هر فاجعه ای برای ما عادت شد در کشور ما اگر کسی می میرد گویند نگو مرده ،بگو راحت شد #میثم_پیران...

شیخ از سر سجده سربرآورد، ببین! زاهد سر دیگ، لنگر آورد، ببین! از لحظه ی آمدش، حرم، بوی عفن باد آمد و بوی عن برآورد، ببین! با احترام تقدیم به نگاه پرمهرتان رامین خزائی ...