سالهاست آرزویی دارند صنف ما عطارها داشتنِ شیشه ای از عطرِ نفس های تورا

۱.آن صدای خنده ی ما هم یه روزی میرسد ۱.آن بهار بی غم ماهم یه روزی میرسد ۲.آن کسی کردم کمک روزی مرا کردش ذلیل ۲.آن زمان منتت روزی به پایان میرسد ۳.آنقدر تهمت زدی من را که شاکی ام ازت ۳.آن زمان تهم...

بدتر از رنجِ فراق، غم نیست زَخمِ عاشقان را مَرهم نیست

قدوم های مبارک در تاریکیِ شَب، با قدوم های مبارک، چنان می درخشی ز فروغت، عرش کبریایی جَلا میگیرد و مَلائکه غبطه به فرزند آدم، ز خلقت ناب، در پیشگاه پروردگار عالمیان شاد و سرورخوان سِجده شُکر بجای...

《سُرفه های ناگوار》 خنده ای در صورت تو نیست ولی در چشمان من چوب خط گریه ها پُر شده از اندوهِ نگاه اشکبارت که چندین سال بی وقفه بارید, پشت پلک های هر شبم ساعت شنی خوابید درون صبح اَبری فرداهایم و ته م...

دست هایش پر است و دل، خالی چون گلی کاغذی یکسر از لطف آب و گل، خالی دارد؛ اما چه؟ _ سُکرِ بی حالی شُکر‌‌‌‌؛ ما، سُکر درد دل داریم. شعر پیشرو شعر سروش محمدعلی رضاپور...

تـو که گـردی زِ مژگانـم کنی دور چـرا چشم جهان بینـم ، کنی کور اگـر چشمـم نکردی دیـده بانـی نـمی دیدم ، همیـن داری تـو منظور ٭٭٭ خالـق دانـای و ...

* 261- * آمدست از نو بهار جلوه ای دیگر ز سیمای نگار غم خوری یا شاد باشی این یکی هم بگذرد باش از پیمانه ی حُسنش خمار شوی از چشمت غبار * 262- * باغبانی لاله کاشت لاله در خود جز یکی غنچه نداشت تند بادی ...

خبر دهید به خلایق ، خدیجه مادر گشت که عالمی همه از عطر و یاس و عنبر گشت دوباره باز دل احمد به نور روشن گشت قلوب اهل دو علم یقین و باور گشت کنار چشمه ی کوثر دلیل خلق خدا و عرش و فرش عظیمش وجود دختر گش...

«کَشتیِ گَشتی» هرگز نگو شخصی غنی، آن یک فقیر است ظاهر ملاکِ چشمِ انسانِ حقیرست سُخره نگیراز پوشش هم‌کیشِ درویش عالِم به عالَم چشمِ او از زرق سیر است هرگز نخور گولِ توان و زور و بازو زیرا برای فیلْ ...

چشم تو هر دم به هم ریزد خیالم را به هم می کند رندانه و مستانه اوضاعم به هم ××××××××××××××× تو پریشانم کنی درموج موهایت ، چوباد تا که موی مست تو برشانه ام ریزدبه هم ××...

«حامی» ای که در گویشِ شاعر تو به من کاکامی یا تو خواهر! دَدِه‌‌ام هستی و پیشم نامی یارگیری بکن از "ذوق" برای کامت غلبه تا بکند هنگِ تو بر ناکامی نامِ "آرام" برازنده‌ٔ اقیانوس‌ست پس بزرگی اگر ای دو...

آرام گذر کن بله قربان سر چشمت نز ند ترسم از چشم بیفتی سُرخوری روی زبان تو بگو زخم زبان را چکنم منوچهر فتیان پور (راد) ...

برف میبارید و من مات و حیران بر سپیدیِ چمن می شدم غـرقِ تـماشـای جهـان ِ خـویشتـن بیگمان پوسیده خواهد گشت تن روزگاری در کفن * برف می بارید و باز غنچه می نالید از سوز ِ اَیـاز موی اسپیدِ ...

حالی دارنند کبوتران حرمش گوئی که طواف میکنند بر بدنش با ذوق به زمین نشسته به رسم ادب با نوک بزنند بوسه به جای قدمش ..................................................... آستان رضا (ع) جلو ه ی خاصی دارد...

خـدا غمخـوار من ، اول تـو بودی چرا آخر غمـم بـر غم فـزودی کجـا من غافل از لطف تو بودم چرا لطفت بُرید از من به زودی ٭٭٭ خـداوندا تو که ...

کاشک یارب که یک بار جواب میدادی * یا که با یک نظر از کار گره بگشادی ما که غیر تو نداریم دگر ملجائی * نظری کرده به این بنده ز آن درگاهی هر چه خواهی به کسی خواهی داد * ...

کاشکی این غم هجران به پایانش رسد وین زمان بی قراری ها به پایانش رسد ما را ارزانی این خاک پای او کنید در شبی این دوری یارم به پایانش رسد...

روشنـی حکمـت پـروردگار در نظـر آدم شـب زنـده دار آنکـه شب و روز ، به تقوی بُـوَد حکمـت حق را نـگرد آشکار ٭٭٭ پنـد و نصیحـت بُ...

امواج سوی ساحل هر رهگذر بس است خود شمع باش، راه بلا بی‌ثمر بس است این چشم باز را که نیازی به شمع نیست یک خضرِ هوشیار مرا روی سر بس است گر شمع در محافلِ ما نیست غم مخور یک آه و سوز و اشک روان در سحر ...