روز
درادامه
فردا
غمگین
غرور شرق
فرا صداها
خسته ولرزان
بودن ها
از فاصله های دور
درفریاد
این خلع پنهان
از حرفهای
خسته تر
تا حجرت
مرگی پر ازشعر
برای صبح سپید
که شاید
داستان سنگ وآب شود
مثل:
من
تو
وپر...

رو به آنجا
از قبله آمد
وسبز شد
...
با خود اندیشید
گاه با خود آمد
گاه با او آمد
وسر بر خاک داشت
...که از رکوع برخاست
همراه قاعدهای کهن
به شکوفه
شب بوهای تاریخ
سلامی داد
...بالای سرش آسمان...