روزی، فردایی
یا،
حال دنیا سحری
خوب شود اگر
آشوب درد ها
تا
همیشه سرکوب،
قلم را دیگر رها
می کنم و بی غم
با دلم
آسوده غروب!
.
.
.
پ.ن:
گاهی هیچ
راهی جز رفتن هموار نیست
اینجا
کوفه ترین شهر جهان است!
...
که میداند که من، با شعرم
هزار و یک شب خراب
می شوم شمع شمع آب...؟
ستم دیده یتیم دل کودکی را
تا آباد کنمُ به آرزو
نرسیده، روح پدری را شاد!
= = = =
پ.ن:
... برای خود
هیچگاه فریاد نبوده ام!...
... وقتی حقیقت
در قلب قبیله ما
قبریست
از قصه ها لیاقت
قلپ قلپ
بله قربان گویی،
با خون همه
بی دق یکی چاق
می شود با دق
در فراق " یکی"
" همه " داغ...!...
جنگ بیولوژیک
این کرونا عزیزم
تمام شود اگر مرا
دیدار تو به کام،
این از بند دیوار
پنجره را دیگر
آزاد می کنیم و
در آغوش هم
شادی را با هم
دوباره فریـــاد...
...
... در بیــــداری حتی!
من تا
پشت دریا نیز رفته ام،
هیچ
نه اثر از شهر بود خبر
نه از شــقایق با سحر!
عصا ها
همه جا شــکسته بود و
کمرها تمام تا و خسته!...
تبلیغات
