ای سرزمین مادری ، آنا یوردیم
چگونه ز هم ، چنین میان جاده یافتیم
تو در آن گوشه و من در این مرکز
چرا این چنین طولانی ، فاصله یافتیم
من و این تربت ، با هم الفت ساختیم
چگونه رنگ غربت را ، ساده یافتیم...

ای نسیم خیال ،که ز کوچه ی ذهنمان می گذری
چرا موقع نیاز ، از پس کوچه های آن می گذری
تا زبان به بیان پیچ و خمهایت می گشایم
لکنتم با تو چنان می کند که با نسیان می گذری...

ای دیدارتان ، سبب شمارش لحظه هایم
ای سیمایتان ، سبب آرامش گونه هایم
ای قامتتان ، به سان سروهای خرامان
ای نامتان ، سبب افتخار به داشته هایم...