آهسته قدم بردار
این خاطره بارانیست
بر دوش جهان من
یک کوه پریشانیست
در جیب دلش امشب
این شعر تبر دارد
در باور پاییزیش
جز مرگ مگر دارد؟
این جمعه بی مادر
خمیازه کشداری...
...
تا تو را دیدم دلم لرزید و بعد
کنج قلبم تیشه ای نالید و بعد
بى هوا پروانه ی زیبای من
روی گلهایی که می رقصید و بعد
شمس تبریز نگاه آبی اش
عشق را در خون من پاشید و بعد
از نفس های تو یع...
پروا مکن من را ببرتا عمق این طوفان
ای عطر موهایت دلیل درد بی درمان
او بر نمیگردد به آغوشی که دیگر نیست
دلخوش به گوری خلوتم درخانه ای ویران
من با تبر درگیر پاییز بدی بودم
هیزم شکن بشکن مر...
هوس مرگ
سر شعرسپیدم زده است
بچکان
ماشه چشمان پر از شعرت را....
***********************
گریزی نیست
شاعرشدن را ...
وقتی
هر نیمه شب
جوخه آتش چشمهایت
تیر میکشد
در شقیقه خاطراتم
*******...
دیدی چه شد؟
آنقدر دیرکردی
که خاک از سرم گذشت
تبلیغات
