مثل پروانه ترین شمع شب منتظری
قرص ماهی و دلت منتخب منتظری

گاه و بی گاه به یادم سبدی می چینی
بوسه هایی که شده تشنه لب منتظری

هی خیالی زدم و نم نم باران که شبی
تازه می کرد خیابان و تب منتظری

...

من دهکده ای گمشده در دشت عبودم
آتش زده ام بر همه ی باغ سجودم

گمگشتگی ام مزرعه ای شد همه ساله
بایر شده از خشکی و آفات وجودم

شیطان درونم همه جا بی قفسی باز
زنجیر هوس زد پی پرواز و فرودم

خونی...

تو ماه چشمه ی نابی که دوستش دارم
درون حوض پر آبی که دوستش دارم
به آیه آیه کشاندی تمام قلب مرا
فراز سوره ی نابی که دوستش دارم
نگاه کردی و گفتی که عاشقت شده ام
میان شرم حجابی که دوستش دارم
شدی نس...

شده ای فاصله ای در دل ویرانی من
سهم دل از تو شده گریه ی پنهانی من

کلبه ی چوبی قلبم که زدی آتش قهر
شعله زد ؛ خاطرِ خاکسترِ احزانی من

دستهایت ؛ وسط جنگل مویم هرشب
خسته از شانه ی کابوس پریش...

شاخه ای در کوره راهم ، باغبانم می شوی؟
دست دزدانی فرارم ، پاسبانم می شوی؟
گرچه دلگرمی نبودم ؛ در کنارت سالها !
توبه کردم ! نازنین ، آرام جانم می شوی؟
چون کویری تب زده ؛ چشمی به ابری منتظر
رقص بار...