یک آدمِ قلچماق در کوچه ی ما
میزیست که در کوچه فقط شَر بکند

هر ماه دوتا ضعیف، چاقو بزند
هر هفته سه تا پراید، پنچر بکند

بنگاهِ محله بود و جا،کش می رفت
تا خدمتِ خلق و "خاله اختر" بکند

تنها هن...

مه پیکر و نازک بدن و لب شکری...
گردن عسلی... وَ گوش و غبغب شکری...
از بعدِ اذانِ صبح تا شب، نمکی
تا وقتِ سحر، از اولِ شب، شکری!

*************

تا عشوه نمودی و لوَندی کردی
یک شهر اسیرِ دردمندی...

ما شاعر طنزیم! سیاسی عمراً
شاکی شاید.. ولی نه عاصی! عمراً

پیچاندنِ نقشه های دشمن؟ حتماً
سرپیچیِ قانون اساسی؟ عمراً...!

تن داده به حمله های گازانبری و
افتاده به ضربه های داسی عمراً

کم پُشتی...

تا زبان، ایده از آن، غنچه دهان می گیرد
قلم و دفترِ شعرم هیجان می گیرد

قلبِ در نوبتِ پیوندِ به درد آمده ام
مثل ایام جوانی ضربان می گیرد

همچو اشعارِ کهن تیر به مژگان داری
خمِ ابروت برآن تیر،...

یک روز ردیفِ اولِ انجمنی
دیدم دوسه تا دزدِ بزرگِ وطنی

از نسل همان ها که گران می کردند
در سینه ی گاو، نرخِ جنسِ لبنی

آنها که به جای سکه می اندازند
بر مردمِ ساده آلیاژِ چُدنی

آنها که به اسمِ...