اشــکی که برصورتـــــ نشســت ؛
زنـــگارِ یکـــ آیینــــه بــود
تا خـــدا
نـردبـــــــان ؛
همیشـــه ایستــــاده استـــ !
اگر روزی
دیوان زندگیم را
در گنجه ی قلبت یافتی
به دیده ی اغماض بنگر؛
که بد خطی های تصنیفم
همه از خامی کِلک خیالم بود.........
گل طبیب است گر از حبیب آید
____________________________________
دست ها تهی اند ؛
تا قلبها موازی ست....
از کنجِ دلم
به باغ می نگرم؛
کامم به میوه ی امید گلشن کن
تبلیغات
