« بهار »

در آبادی ما

زنی ست پا به ماه

که سهام عدالتش را فروخت

تا « شکوفه » اش را

به دنیا

آوَرَد !








مسعود احمدی
۲۰ اسفند ۹۴ ...

یک شب ، تمامِ خشمِ خود را ، جار خواهم زد


در نافِ « تهرانسر » ، خودم را ، دار خواهم زد !



یک شب ، عصای پیر .... مردان و زنان را باز


با اذن موسی ، طرحِ مُهرِ مار خواهم زد !



با ن...

شعرهایم عق می زنند
و عاشقانه هایم را تمام
بالا می آورند
هنگام که سربازان
مین های ضد نفر را
کنار شقایق های کوهی می کارند

اولین بهانه ام
برای زیستن
چشم های قهوه ای تو بود
که به لب های ...

کوزه هایتان را جمع کنید !

مردی تنها
آن سوی دریاها
سکوت کرده است
اما هنوز
پشت شیار اخم هایش
دختری کمر باریک
قاسم آبادی
می رقصد !


قلب خسته اش را
دنده های سینه ای ستبر
پیله بسته اس...

ایستاده ام
زیر رنگین کمانی بزرگ
که شالیزار را
به جنگل
پُل زده است
تا فریاد برآورم :
دوستت دارم
اندازه ی رودخانه ای بزرگ
که بوسه های کوه را
به دریا می رساند!
می شمارم
تقویم ها را
...