ماه بانو چقدر خوشحالم , که دو عاشق بهم رسیده شدند!
تا ابد هم کنایه ی ما را , میتوانی به قصه ها بزنی

غرق افسردگی هر روزه , مثل یک غزل رسیدی تا
وصله ای را شبیه لبخندت , به تن شعر نخ نما بزنی

بیس...

خسته ام کاش بفهمند چرا دلگیرم
که چرا دارم ازین حال بدم میمیرم
خسته از رخوت بی حادثه تکرارم
شکل یک صفر پس از خط کج اعشارم
عمق اندیشه ی این قوم تماشا دارد
باز هم قصه مرغیست که یک پا دارد
با غروری ...