《وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ کَثِیرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا یَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْیُنٌ لَا یُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا یَسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِکَ کَالْأَن...

《شطحیّات》

یارب توئی بی دست و پا یا ما؟
باید تو بر داری عصا یا ما؟

سُبحانَکَ اللَّهُمَّ معذوریم
تو عاری استی از حیا؟ یا ما؟

با ما چرائی سرگران این جُور
بد کرده ایم آیا خدایا ما؟

تقدیر، دستِ توست صد...

رفتم نشستم- در خودم گُم-، بَست
در انتهایِ کوچه ای بن بست

حالِ مرا باید تو دریابی
در چشم هایت چون تجسُّم، هست

تردست بودی من نفهمیدم
کردی مرا با یک تبسُّم، مست

من، بی خیالم از خودم همچون
موجی، که از ...

قلم در دستِ حق رقصید و نقش گل معطّر زد
زمین را جبرئیل از آسمانها حلقه بر در زد

قلم بالید بر خود بی برو برگرد تا یکسر
رقم بر لوح هستی عشق را با مشک و عنبر زد

چه پیش آمد که ابلیس از تعب یکریز می نالید...

سر می کشد باز از سحر خورشید
دارد به دشتستان نظر خورشید

دقمرگ ظلمت می شود وقتی
بر تن کند دیبای زر خورشید

حاتم تر از هر حاتمی با عشق
افشانده در هر جا گهر خورشید

پیوسته دست افشان تر از باران
افشانده ز...