بسمه تعالی

چه باک آن موج دریا دیده را از فتنه ی طوفان
نترسد عاشق سر گشته از بد گردش دوران

برای کشتی بی نا خدا لطف خدا کافی ست
ندارد موجِ از خود رفته ترس از بحر بی پایان

چگونه عقل باشد سدّ راه عشق ب...

بسمه تعالی

عشق تو بلا بود که آمد به سر من
غلطید به خون با لب تشنه جگر من

در مشرب آیینه ی من ، رطل گران است
هر سنگ از آن غائله آید به سر من

خورشید بر آورد سر از مشرق ایوان
خواب ست ولی چشم...

بسمه تعالی

جرعه ای تا خوردم از جام شراب دیگران
درد سر افزون شد از طعم گلاب دیگران

خانه روشن می کنم از گوهر خود چون صدف
چشم می بندم به ماه و آفتاب دیگران

رشته ی جان ها بهم پیوسته است از این سبب
عمر ...

بسمه تعالی

پرتگاه سهمگین باشد مکان اعتبار
دور باشد عاقل از نام و نشان اعتبار

نیست از ابر بهاران سایبانی مُعتبر
سیل جاری می کند از آسمان اعتبار

مثل گل فصل خزان را با بهار آمیخته ست
دل نبندی غنچـ...

بسمه تعالی

در دلم تخم امیدی نیست مثل شوره زار
طاقت چشم ترم را برده با خود جویبار

این قلمرو وحشت افزا شد به من از داغ درد
بی قــرارم مثل غم در گوشه ی دل ، بی قــرار

شرمسار از رهزن این وادی ام ...