دریای من آغوش ِخود را مرمری کن
امشب برای جاشوان ات دلبری کن

سمفونی باد و صدف را بشنو امشب
بزمی مهیا شد بیا خنیاگری کن

هر شب اگر در ساحلت بزم سکوت است
امشب مرا مهمان رقصی بندری کن

صد موج برمی خیزد ا...

دم کـرده دلـم شعر و غزل ، قند بیاور
همسفره ی من ، بغچه ی لبخند بیاور

گسـترده ام این بار لب چشمه دلم را
بنـشین به غـزل خوانی و مانند بیاور

از رایـحـه ی تـازه ی ریحان ِ محبت
پرکـن سـحرم را ...

گم کـردم ات به خلوت ِ دریـاکـنـارها
یا لحـظه ای که رد شدم ازکوچ ِ سـارها

در پرسه های بی تو و با حسرتی غـریب
یک بـار، نـه ! که گشته ام آواره ...بارها

هر شب به خنده ، نام تورا مشق می کنم...

چون خانه که دیوار و درش ریـخته باشد
یـا مـرغ اســیری کـه پَـرش ریـخـته باشد

یـا بـاغ کـه از حمله ی پـایـیزِ غـم انـگیز
هم شـاخه و بـرگ و ثـمرش ریخته باشد

مـانـنـد کتـابی کـه تــمـام صـفـحـ...

نـبــودن هـای تـو دلــواپـسـی را بــیـشتـر کـرده
غمت چشـم غـزل را –خانـه ات آباد - تر کرده

نـبـاشی از غــرورم ذره ای بــاقـی نـمی مـانـد
صـدای گـریـه ام هـمسـایه هـا را هم خبر کرده

کنــار پ...