به درشد سیزده آری . سال نوشد
به شوق گل به بلبل بال نوشد

بهار آمد خدا را شکر اما ؛؟
ته فنجان رندان فال نوشد

خزیدن لابلای زلف مرداب
چوزالو شیوه ی اغفال نوشد

نحیفان تحت امرند از زلالی
سخیفان را تب ان...

سرم گرم زل بود

نگاهم دفتر ضرب المثل بود
دلم با تو سرم گرم غزل بود

خوشاآن روزگاران رهایی
که طعم لحظه ها همچون عسل بود

غم از میدان بدر و غصه بی رنگ
زمان لبریز شوری بی بدل بود

به شادی ؛ سازهستی کوک ...

به دنیا باختی

به محض اینکه بگذاری قدم گور
همه دارائی از تو میشود دور

حریمت میشود  خالی  ز اقوام
تو می مانی  هزاران پیلتن مور
 
حساب بانکی و املاک وفرزند
 همه هیچ اند ، ماندی سخت مهجور

به دنیا باختی...

می گذرد..؟

ظاهرا روزگار می گذرد
گر چه چون زهرمارمی گذرد

تا کماکان خودت رابشناسی
قسمتی از بهار میگذرد

درگذار بهار وتابستان
عمر بی اختیارمی گذرد

وقتی آئینه ای برابرتوست
لحظه ها بی قرار میگذرد

بهتری...

اگردیدی کسی با آه و ناله
شده خم تا کمر سطل زباله

برودستش بگیر انفاق نان کن
و یا نامش بکن وجهی حواله

نمازت هم قضاشد مشکلی نیست.؟
خدا می بیندت در استحاله

تظاهر بر مسلمانی هنر نیست ؟
خدارا دس بسر کردن...