خدمت به خلق چون که نباشد قبولِ بُخل
بهتر همان خبر نشود کاش غولِ بُخل

اسفندِ سبز، در رَه و گل را خبر کنید
هرگز ستایشی نشود از فضولِ بُخل

تکتازِ پیرِ صحنه ی خود خواهی است و بس
جز نفرت و غمی شده آیا ح...

اهلِ مذهب پی آنند کلاهی بخرند
وان نِهَند بر سَرِ خلقی و متاعی ببرند

اهل دین سفره شان پاک‌ ، حرامی نخورند
این گروه آدمیان، جمعیتی مُختصرَند

مذهب از دیر بلای همه ادیان شده است
اهل اندیشه از این قوم بِ...

مرا خیالِ تو خود بی خیالِ عالم کرد
همان خیال تو ما را دچار این غم کرد

هزار بوسه برایم به ارمغان آرند
به چشم مستِ تو حاشا ارادتم کم کرد

چه “بارها “که نهادی به فتنه بر دوشم
تو شاد رفته و این بار پشتِ ...

دیده ام لحظه های آنی را

ناگه هان های ناگهانی را

صحنه ی بوسه های نارس را

میوه ی کالِ مهربانی را

بی خیالیِ مَردِ بازنده

داده بر باد زندگانی را

غارتش درد و درد و درد و درد

بنگرش با غمان تبانی را

...

دل را اگر به وسعتِ راهی زدم شبی
خطی دگر به رَدِ گناهی زدم شبی

در شکوه ی زمانه و در قحطِ بودنش
ناگفته ها به محضرِ چاهی زدم شبی

آنسوی آب رفت و دلم بیقرارِ اوست
آخر پلی به موجِ نگاهی زدم شبی

شرحِ ف...