صبح چشمت اى گل زیبا بخیر
موج عطر افشانى ات بر ما بخیر

بى نگاهت ماه، شب آواره بود
مهر را مهری ، بچرخد تا بخیر

یک نگاهِ تو، مرا دیوانه کرد
با تو هر روزِ منِ شیدا بخیر

بود امروزم بخیر از بود...

پر خطر راه و به همراه شما خواهم بود
با تو تا آخر هر خط بلا خواهم بود

من به عشق تو گذشتم ز دو عالم، دانی
در پی دوست ز هر بند رها خواهم بود

جان من هستی و تا روز قیامت ای عشق
بسته بر زلف تو بی...

آن لبت هست چو کندوی عسل
ابروانت به مثل، تاج محل
هاله ای که بربوده دل خلق
از رُخ توست رسیده به  زُحل
تا تو را در نظر آورده ، لبم
چشمه ساریست پر از شعر و غزل
روز ابرى به دلم می چسبد
زیر باران نگا...

باز بگو ، غزل بگو، شعر بگو ، شکر بگو
بهرِ دلم نگارِ من، یک غزلِ دگر بگو

عشق مرا صدا زده، بانگ رهِ بلا زده
در رَهِ دل، خطر بود، از رَهِ پُر خطر بگو

باده ی بوسه می دهد، پیرِ هنر به رهروان
باده ...

براى دیدن تو، استخاره لازم نیست
همیشه دیدن مهتاب شب، شگون دارد

قسم به درد فراقت که دامنم از اشک
هزار لاله ى خونرنگ واژگون دارد

19 تیر 1395

پ . ن

با تشکر از خانم غزل آرامش برای ویرایش...