عاشق شده ام به سگ، مرا همدم باد
دیدم که وفای سگ سر از آدم باد
ذکری به لبم چو گویشی هر دم باد

اندر دل بی‌وفا غم و ماتم باد
آن را که وفا نیست ز عالم کم باد

در شامِ غمی کسی دلم شاد نکرد
در بند بلا فتاد...

شعورِ ماده ی تاریخ
به پرواز است،
تا سقفِ درودا بر...
و مرگا بر...
و پنهان می رود در پرده ها دستی
به نابودی آزادی
و آبادی...
و فردا باز می خوانند
طفلانِ دبستانی
سرودِ سردِ افسوس و پشیمانی...

پی نوشت
ب...

نه من، آن شب خدا تو را بوئید
نه دلم، آسمان تو را پوئید

از دلِ باغِ سبزِ دستانت
لحظه لحظه ستاره می روئید

تو نبودی که جان من آمد
ردَِ پای ات مُدام می جوئید

در فراقِ نگاهِ تو آرام
دل غریبانه یک نفس مو...

کی گفتمت به گوشه ی عزلت نهان شوی؟
از خود درآی، تا هدفِ کهکشان شوی
وقتی قوی شوی به تو افراد ناتوان
تهمت زنند تا که مگر ناتوان شوی
روزی پدر به گوش من این نکته گفت و رفت
غافل مشو ز باده، ز غم در امان شوی...

از آستین غیب، ندیدی چگونه دست
بیرون جهید و بتگر و بت را کمر شکست؟!

ما می رویم و پند به آینده می دهیم
پرهیز کن ز بُتگر و بُت بان و بُت پرست

ای از مسیرِ تنگِ جنایت عبور توست
هشدار، ضربه های خدایی ...