فریادِ ما به قلبِ خدا رخنه می کند
وین اشکِ ما به جانِ شما رخنه می کند

فریادِ ماست تا قلم و کاغذ و غزل
بر گوش های ضدِ صدا، رخنه می کند

10 آبان 1401...

1
چند روز،
چند ماه،
به سال نمی کشد
که زمین را
آتش قیامتی سرخ می کند.

2

امروز،
درد های مرا خنده می زنند،
فردا که نیستم
مُرده پرستانِ مهربان
زخم های درد مرا
گریه می کنند
6 آیان 1401...

قالب : خوشه ای متغیر

سالِ غم است،
سالِ تباهی،
صدای خشم.
سالی،
کنارکوچه زنی پا به ماهِ درد.
سالِ غروبِ هر آئینه عشق،
عاشقی، شعور
سالِ گلوله و باتوم و
سالِ مرگ...
در گوشه ای نشسته و
می خوانم این...

سپیدِ سرخم
سینه سرخِ در خاک خفته
فریادِ همیشه آزادی
جاوِدانه ی تاریخِ مرز “پر هنرَ”

تنِ ات لو داد
ابر قدرت های شهوت را
چماقدارانِ نکبت را

دیگر به سبک پاره پاره ی قلبِ تو،
شعر خواهم گفت
“سبکِ خودم ”
...

دیدم پی آن زلف پریشان تو افواج
در فکر و خیالات تو حیرت زده ای، واج
ای خاک رهت بر سر شاهان جهان، تاج

با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج
حرفی بزن ای قلب مرا برده به تاراج

آن چشمه ی چشمت بودم باده ی ج...