مرا آ زاد کن دیگر ز دامت
وآن نان ونمک هایم حرامت
مرا زخمی نمودی بی وفایم
وهر گز بر نمی گردم به دامت

شدم در دست تو پرگار بانو
نکن دیگر مرا احضار بانو
وغشق تو ندارد هیچ سودی
شدم خسته از این تکراربانو

ببین من مانده ام بیدار بانو
برای آ خرین دیدار بانو
بیا با آ ن طناب گیسوانت
تنم را تو بکش بر دار بانو

چه گویمت چه کرده ای
دلم همیشه یاد تو ست
مرا رها نموده ای
لبم به خنده وا نمی شود
جهان بدون تو
برای من چه تیره گشته است
همیشه فکر می کنم
به روزهای انتظار
صدای پای مرگ
میرسد به گوش
بیا وداع من...

پلکهایت را نبند
تاریک میشود
دنیایم
جانم را بگیر
نگاهت را نه