میهمان
گفته بودی که به چشمان تو دعوت دارم
من به این وعده ی خرمن زده عادت دارم

قصه ی سنگ بزرگ است و حدیث نزدن
ور نه سر را هدف سنگ ارادت دارم

گرچه دانم نشود لیک به سر آمده ام
حرم چشم تورا میل ...

این خطه زخون عاشقان نَم دارد

باران محبتی دمادم دارد

باید بهراسند که این وادی طور

صحرای طبس خط مقدم دارد

جان را بدهیم و قامتی خَم نکنیم
دل در گرو وعده ی مبهم نکنیم
گر کل جهان به روی ما تیغ کشند
از قدرت موشکی یمان کم نکنیم...

سر تا به قدم مست و پریشان بنویس
محنت زده ای چو پیرکنعان بنویس

بیژن شده ام ،زخمی و افسرده مرا
درمانده به چاه کین توران بنویس

افتاده ام از نفس،مرا قاصدکی
سرگشته و بی مقصد وحیران بنویس

یا گمش...

تیغ را بی نیام خواهم کرد
آتشی در خیام خواهم کرد
من همان یاغی ام که باعشقت
روزگاری قیام خواهم کرد