با تو ای جهان من چگونه بی تو سر کنم
من که با نبودنت دو چشم خیس تر کنم

من که از هزار گل تو را به دل سپرده ام
پس چـــگونه از دلـــم دل تو را بدر کنم

شاید از نشستنم کنــــار کنج بـــی کسی
ب...

ای آنکه مــــــــرا در دل خـــود راه ندادی
در بـــرکه ی شب بهـــر دلـــم مــاه ندادی

هــر بـــار دلــــم خواست ببوسد بدنت را
در بــاور مــــن هیچ بـــــه جـــز آه ندادی

فرهـاد شـــدم گرچه ...

انگار حرصم را تو یکـجــــــا در میاوری
تا شــــــــــال زرد ساتنت را در مـیاوری

لبخند تا که میـــزنی دیوِ غــمِ مــــــــرا
زنجیــــر میـــــــکنی و از پا در میاوری

آنقَدْر خــــوبی که مرا...

یکباره گــــــرفته بدنـــــم بـــــــوی تنت را
بـــــی انکه به آغــــــــوش بگیرم بدنت را

صد بار به در گفتم و دیـــــــوار نفهمید
در گوشــــه ی دل راز بسی خواستنت را

صـــــــــد بـار نشستم ...

باد آمد و برداشت ز ســــــر روسری ات را
انـــــــگار عیان کرده خــــــدا دلبری ات را

خوشبخت ترین آدم دنیاست کســــــی که
هــــر شب بتکاند غـــم خاکستـــری ات را

دق مــی کند آنکس کــه در آی...