( شورِ عاشقی )


زِ چشمم می چکد اَشکی زِ درد سوزِ پنهانی
چرا خواهی مرا در قعرِ عشقِ خود بسوزانی


به شورِ این غزل شاید بگویم ماتمِ خود را
که می ریزد زِ چشمانم همیشه اشکِ پنهانی


توقف ...

(وداع بی بی رُباب با اَصغر )


دلم را می بری شیرین زبانم
گلِ نشکفته ام آرامِ جانم

مکن خون بر دلم مادر فدایت
لبت عطشان نمی آید صدایت

نشد شیرت دَهم ای مونسِ غم
ندارم تا نَهم زخمِ تو مَره...

( گلگون چهره های مست )


امشب به میِ نابت ، تا گاهِ سحرمستم
ساقی قدَحم پر کن ، سجّاده یِ خود
بستم

رفتم رَهِ صد ساله ، در یک شبِ مستانه
بتهایِ عبادت را ، در بُتکده بشکستم


خارج شدم از م...

( قسم )

خالقِ مهرِ فروزان را قسم
وان خدایِ حّیِ سبحان را قسم

گر خدایـم آفریـده آدمـم
آدمی که گشته انسان را قسم

در بیابان هایِ دشتِ نینوا
آفتابِ گرم و سوزان را قسم

چرخشِ شمشیر ها در آسم...

( در اِنتظارِ ماه )

از نسیمِ صبح گاهان می تَراود بویِ تو
در پیِ عطرت روان پَرمی گشایم سویِ تو

هرگُلی را بو کنم عطرِ تو آید بر مشام
تیز و برّان از چه رو گشته کمان ابرویِ تو

می کند گلها نوازش...