میگوید: کم شد ز جمع خسته دلان یار دیگری / بر دار رفت پیکر سردار دیگری

میگویم:

نه خسته دل بود و نه پیکرش بر دار
پایوری شجاع بود و مرامش سردار
چون عهد بسته بود با عشق خود حسین
گفتندش قبول شدی، سربندت...

ای که عطر نفست شفای هر درد است
ای که نور وجودت دلیل هر عقل است
عطری بیفشان و نوری بیافروز
جان به لب آمد از درد و دلم تنگ است...

آینه نقش تو برعکس میزند
تا که نور هست با رخت حرف میزند
خواهی که نقش خود بهتر بینی
یک شبی را با دلت باش، حرفها میزند...

در جهان تزویر جولان میکند
در مصاف با عشق افسون میکند
این همه نیرنگ و خون بهر چه بود
تو نمیدانی که آخر عشق غوغا میکند
بگفتا،نیک می‌دانم که آخر چون شود
خانه ام از پای بست ویران شود
بیم د...

انتظارم، امید است و امیدم، انتظار
درد هجر تو می برد آرام و هر قرار
هر جمعه امید دارم که بیایی
هر روزم جمعه گشته از این انتظار...