خانه درگیر ذات طوفان بود
باد برد از سرم کلاهم را
تو که در علم صرف استادی
صرف کن فعل اشتباهم را
فلسفه خوانده ی پر از تشکیک!
مجتهد زاده ی به جانب حق!
بی خیال عذاب دوزخ شو
سر بکش باده ی نگاهم را
تو ...
آمد میان خلوت من بی هوا غمت
پای مرا کشانده به این ماجرا غمت
*آمد که بیدلانه خیالاتی ام کند
من را نشانده در ته این نا کجا غمت
بس که تنیده در رگ من تار بودنت
با نبض بودنم شده هی همصدا غمت
انگار با ت...
خود را به ذهن خیس زمستان سپرده بود
مردی که از اوایلِ پاییز مرده بود
مردی که فاتحانه در آن صلح تن به تن
روی عمیقِ زخم تنم دست برده بود
ساعت شمار بیکسی ام بود سالها
از بس که لحظه لحظه غمم را شمرده...
شب است و می درد مرا هراس هار سایه ها
نفس/ نفس بریده ام در انحصار سایه ها
گریز می زنم به وهم دستهای پنجره
سقوط می کنم به روی ذهن تار سایه ها
سپاه خون شتک به سقفِ لال خانه می زند
جنون سرخ آینه و هی ه...
در انحصار لب به لب حلقه های دود
بخت تمام ثانیه هایم سیاه شد
سمت کدام روزنه از شب حذر کنم؟؟
حتی نگاه پنجره هم، نذر ماه شد!
هی پرده پرده با هیجان می زنم کنار
این سالهای منجمدِ بی بهار را
بی وقفه م...
تبلیغات
