گیسوی کمندت چه خوش افسار دلم شد
هر چنـد که کـم دیدم و بســیار دلم شد
آشـوب گر شهـــر شقایق چه کـسی جز
طـــناز ترین دختـــر قاجار دلــم شــد
آتــش به وجـــودم زده افســون نگاهی
آن صـــائقه ویر...
سجّـــاده ات را جمـــــع کن ...
ریا تا کِی ...؟
خون سیـــــاوش های این خاک
به قدری رنگین است که
فقط نماز ســـــرخ
مقبـــــول می افتد ...!
==================================
عر...
ک : در آن روزی که می میرم چه میشد نازنین یارم
د : که چون آهـو خرامان سـرکشی بر چوبه ی دارم
ک : به یاد آن بت سیمین چنـانم گشتـه دل غمگین
د : که از دنیـا و ما فیــها خدایـی سخـت بیــــزارم
...
خوش خیالی مکن این دل که رهایت بکند
جان به لب آمــده تا باز صــدایت بکنــد
تاول حنجرۀ سرخ «حزین» پر گره است
لا أقل کاش شبــی ، گریه برایــت بکند
مُردن و ماندن و رفتن همه بازیچه و من
منِ بی من،...
داده به لطفــش خدا ، دلبر جانانی ام
کرده نظر ســویِ ما ، یار خراسانی ام
کرده به اوجم روان ، آن قلم پر توان
کفتر جلدت شدم ، حال ز بامت مران
ابر پر از بارشـــم ، عاشقِ بی خانمان
غرقۀ سیلاب...
تبلیغات
