شب بی ستاره بود
زشت و سیاه و سرد
در جان کوچه ها نفسی پر نمی کشید
دیو سیاه مرگ
دیوانه و حریص
آماده ی گرفتن جان از نسیم بود
ترس و هراس و وحشت از او بینظیر بود

شاید غبار بود
در یک بهار بود
هر کس شبیه من...

عید آمد و غصه با بهار آمده است
سوگ است که سخت و ناگوار آمده است

آرام عزیزِ جان که ایران هر بار
با صد غم بیش از این کنار آمده است...

شاه بر شاهنشین آمده است
پدرم آمده است ؛
با قدم های بلند
مقدمش آینه بندان و دلش دولت عشق
بودنش خواستنی تر ز تمنای بهشت
قسمش راست تر از مسجد و محراب و کنشت
اعتبارش سند معتبر هشت بهشت

در نگاهش پر خورشی...

هر دکمه ی پیراهن و هر مقنعه باز
اصلا همه ی شهر فقط شعبده باز

تا صید شدی ز هر کجا باز آیی
بر حضرت صیاد در میکده ، باز...

جان ترین ، روح ترین ، ناب ترین ، مادر من
صاف و آئینه و نایاب ترین مادر من

نفسی باز تر از پنجره ی صبح بهار
سبزه در سبزه و شاداب ترین مادر من

مهربانی غزلش یک نفس از دفتر توست
مهر تابان و جهان ت...