مرا کناره گرفتن ها
به سمت مرز فراموشی
لطیف کرده و بی طاقت به سوی لحظه ی خاموشی

شبیه شعر منی شبها
به لمس خوشه ی عریانی
نشسته ام که ببینم تا چگونه قافیه می پوشی

روند عمر چنان طی شد
همایشی که تو می دان...

یا رب از توشه ی ناچیز هراسانم کن
خادم مملکت شاه خراسانم کن

نمکی از نفس گرم حریمش بفرست
لایق گستره ی خوان سلیمانم کن

از صفاخانه ی سقاش نصیبی برسان
از کرامات رضا ، سر زده انسانم کن

از پراکندگی ، های ...

آسمان ابر و جهان در تب و تاب
چشم ها خفته سراسیمه ی خواب
فکر آذوقه به جمع
و به تفریق کتاب
چه شود چهره ی خود باز کند اسطرلاب
بشنویم ،
و ببینیم که باران زده است
آه ...
کاش باران بزند

خشکسالی عطشی سوخته ...

رقصیدن همراه سنجاقک ها
شن بازی در ساحل با کودک ها

تا شاید دلتنگی پایان گیرد
باور کن شادی را با اندک ها

با وجود همه ی نا آرامی ها ، نا امیدی ها و خستگی ها ، همواره بها نه های خوب و کوچک برای ادامه ی...

نو بهاری که زنم شانه به گیسوی شما
ماه را نیمه ی شب می شکند روی شما

سبزه و سوسن و سنبل ز سر شاخ بهار
هر سه افتاده به چنگ شکن موی شما

طعم شیرینی و گز نیست مناسب تا هست
پسته ی شور لب لعل شکر گوی شما

...