????به رنگ قلم????

قلم رقصید من دنباله ی او
شدم همراه و هم پیمانه ی او

به اسطرلاب هستی ناز می کرد
زبان عشق بازی باز می کرد

به دل آذین نیشابور می بست
ادب را چشمه های نور می بست

میان سطرها یک خط نه ...

ما را دل و جان سوخته تر پیوستی
روحی که به آوار سخن بنشستی

بر جان بنشستی و به تن دوخته تر
در نیمه ی جان بریده تر بگسستی...

گفتند که او خمار عشق است هنوز
شوریده و مست و زار عشق است هنوز

گفتم که برو غافل بیچاره بخواب
عالم همه بر مدار عشق است هنوز...

تغییر گلایه از اسارت دارد
از نشئه و بی حال شکایت دارد

پروانه شو امشب که ز ما دور تر است
گاوی که به کهنه خوردن عادت دارد...

رسم دل نیست شعله برچیدن
بردن و ریختن به آینه ها
قطع بند میانه ی تسبیح
پاره خطی میان دایره ها

یاوه گوئی حجاب دزدیدن
پرده از فتنه ها کنار زدن
نبش قبر جنازه ی آتش
بود و نابود را هوار زدن

کینه از تک ست...