.
صبح که جاری بشود چشمه ی خور شید
می گذرم از بغل کوچه خیا بان
تا بر سم دامن هیجان
نقطه ی دیدار من و تو دم آخر
رد بجا مانده ی تد ریجی رویا ست
می دود از دور و بر خا طره ها یم
صحنه هما...
ای پرستوی به غربت مبتلا!
قصد آن داری کنی خانه بنا،
خوب کردی؛ خوش به حال تو؛ ولی،
درجوار برج جادو ها چرا؟!
روزها متروکه ی انصاف و پاکی،
جیک و بوکش درد ناکی...
درپی دریای عشق و آرزو
...
صبح هماندم که با تبسم خور شید
جلوه کند در قلوب پر تو امید
می گذرم از کنار کوچه شتا بان
می رسم آنجا به وعده گاه خیا بان
جاده پر از خاطرات من نگرانش
نبض مرا تند می کند هیجانش
هیچ زیادم نرفت ...
می گفتمت مدام
برکاروان بیشه ی افسردگی بتاب
دریابشان زخواب
ای روح نوبهار که آغاز بودنی
سر فصل زندگانی
ازپنجه ی سکون رها می شود زمان
زنجیر انقیاد فرو می نهد زمین
.
ای روح نو بهار
خورشید ب...
شخصیت او انر ژ ی مثبت بود
انگار دلش مزرعه ی الفت بود
سیل آمدبی گداروتسخیرش کرد
سیلی که برای دوستان حیرت بود...
تبلیغات
