من برگ خزان یافته ی پاییزم
ازقامت زندگی فرو می ریزم
باباده ی چشمان تو هستم مست و
ازسبزی نو بهاری ات لبریزم
...

می درخشی......



.
می درخشی میان خیالم درشکوهی که بی کران باشد
وسعتش ابتدای تماشا تا به اندام آسمان باشد
.
کاش می شد دو باره بر گردی دورت آن قدر شعر می چیدم
تا به سقف یقین می رسیدی که این نگ...

یک عمر

.

یک عمر درست رفتی و گم گشتی
سیلی خور حرف بی سرو دم گشتی
بر میوه ی ممنوعه نبردی دست و
محکوم به بوئیدن گندم گشتی
.
.

.

ابوالحسن ...

چتر درخت....
.
.

خورشید بامدادی پایان فرودین
خندان موج می زد بر سینۀ زمین
.
چتر درخت برسر هر رهگذار بود
پروانه درسیاحت گل بیقرار بود
خورشید می درخشید از بی کران دور
افکند ر...

درجوار جویبار


.
درمیان باغ خرم در جوار جویباری
شاد بودم درهوای خوب و پاک نو بهاری
باد می زد نرم نرم و می درخشید آفتاب
موج می زد چهره ی خندان خورشید روی آب
در چمن ها هر چرنده دور از ...