باران که نمیبارید فهمیدم
قطرات محبوسند

یا در حیاط زندان چکیده اند
یا گاها فرارشان
از شیر آب خانه ی ما نم می زند
وقتی که باز می شود
فقط بوی باران است
که مدام فریاد می زند
...

می زد درِ گوشِ یک صیاد
با آواز دختری شیرازی
گام می رفت و داربست می زد
یک پیاده روی در حال بازسازی

داشت بادگیرهایی زِ پارچه تَنش
به یاد تُنبان ترکی شیرازی
می رقصیدن با آوای هر نسیم
یک کارناوال در حال...

منم و ...... همین......
یک نگاه افتاده به دور
بشمار فاصله ام را
چند حیاط خندان و یک خواب بلند
و یک چمدان چرمی و شیک
که پشت در ایستاده...
...........

منم و
همین...
یک تکه صادراتی از آمدن
باز کن در ...

(1/6/1400 – برگرفته از کتاب تعزیه ذهن)
دنیای من از یک چهاردیواری ساده
منو سمت دره باز هل میده
دو تا دست سرم زده در صف
به چهاردیواری تو باز گل میده
اولش که دم است، دمِ در گیره
از آن لیست سی هزار و د...

من دگر روانشناسی شده ام
وقتی صبحا آینه مرا فقط دو چشم نشان می دهد
کمی که تکانش می دهم
می شود هزاران چشم کنار پنجره
که دگر رو به گذر آدمها باز نمی شوند
و
پاندمی ندیدن دارند
......
آینه هنوز کارگر...