زیر باران شب و ابر سفید
کودکی بود پر از عشق و امید
با همه همهمه و برق و صدا
لاله می داد به دستان خدا
لاله ها را همه تا روز پسین
هدیه می داد به بیداد زمین
کودکی بود پر از عشق و توان
شانه می زد ب...

پادشاهی با گدایی خفته بود
تن مریض و حال او آشفته بود
کله اش افتاد در دست گدا
دست شد جای سر او کدخدا
پس خرد مغلوب و حاکم آز شد
روزگار تازه ای آغاز شد
هر سری را که بر آن تاجی نشست
دست آز افتاد و ...

گوش کن ای ارشد و مرد سخن
ما به تو پندی بدهیم از کهن
آدم دانا که دهان دوخته
دیده که شمعی به زبان سوخته
حرف بلایی که نباشد طلاست
حرف طلایی که بمیرد بلاست
در هنر و هندسه ی روزگار
حرف و سخن گفته ...

با آن که دروغ جامه اش سوخت
با تار کژی جامه اش دوخت
با آن که همیشه بدسگال است
هرگز نشود درستی آموخت

عشق یعنی قلب خاکی داشتن
مهر را با آب دیده کاشتن
عشق یعنی تیشه ای در بیستون
یک قدم مانده تا اوج جنون
عشق یعنی معجزه در قلب سنگ
گردش هر روز آهو با پلنگ
عشق یعنی عقل خود را باختن
با بد و خوب زمانه...