شکست اشک

کلبه ی جانم
چه ویران به تنهایی نشسته
ابری لحظه ها ، سقف تاریک ست
روشنایی در بس اندوه ..
رعد چشمان منتظرم ....
در شب تاب بی تفاوتی
بردار تکرار ، بی حرکت مانده است
فرصتی نیست ...

بگذارید .... گل بخوریم ....گل
ما نیز دروازبان ...خوبی هستیم !
گل غصه ، گل تحقیر ...
گل باورهای پیدا ....
گل اشک های پنهان ...
.
.
یک دنیا ... گل های سیاه
گل رسوایی
.... تب تلخ ...جدایی
...

بنام خدا

قاب تنهایی

کاش مادر تو بودی
شب است و تنهایی ....من
اشک هایم بیاد تو هستند
هنوز صدایت درگوش لحظه هاست
حس بودن ، با تو بودن را صداست
کاش مادر تو بودی
به تنهایم مونس م هم نف...

بوی خاک

دلم را به دریا سپردم ..... آهی کشید
میان من و ماه ، دیواری کشید
توگویی که دریا .... قطره ایست
بسان نم باران... زندگیست !
صدای رعد ، ساحل سنگ سخت
چو طوفان ، به دریا .... نشست
به...

چه تنهایم

میان بودن و ماندن

سکوت و تنهایی ، غربت

صدای رهگذرهای قدیمی

نوای جوی آب ، دیوار سنگی

همه خشت های کهنه ، کاگلی

.... بوی گلهای عریان

سایه تاریک گذرگاه ...

ردپای ....