گر شود دنیا چو گوهر، هم به کف آید به من
ور بـدانم هــست آن قـابـل ، بپردازم ثـمن

هم بـپـیچم پـوشـش و لـفافه ای، از بـرگ گل
آورم گـلهـای زیـبا ، بـهر تـزیـین از عدن

در مـیان هـر گـل و بـوته ،نــشـانم...

یه ترانه، یه جــوانه ، توی دل
انگاری خاطره ها می خوره، قل

روزای سبز و اناری ، دوباره
مثل بارون تو دل ِ ما می باره

نم نم بارون می گه ، قصه برات
نه قلم می خواد،نه کاغذ ،نه دوات

شرط ساده ا...

ازخیمه ی جوشان مهرش باز
معجون ِ مرهم با شـرنگ آمد
تا سرسرای بی فنای او ، صد آذرخش تیر و سنگ آمد
جام شراب وصل و وحدت را
بر پـیکر ِ زخمی عـاشق ها...،
بس پربلا کاتب نوشت وباز، جام ِدگر بر جان ِ تن...