این واژه پردازی من ،درجمع، دیوان می شود
در خط خطی های دلم یک شهرحیران می شود
افتادن خیزانم به تب ، شیری درون این قفس
من غرق طوفان دلم، تاریشه ویران می شود

تو فصل عریان شبی، در چشم زیبای منی
د...

نرم وبی صدا
به خیز برف وآه
فرجام یک نفس
یادونگاه
کوچه های بن بست به دیواروحشی
افقهای خنجری
لرز درتن بیمارروز
آه به پنجره های حنجر سوز
دردم بخارآلوده بی کسی
خفته دربرف
تن رنجور یتیمی به عت...

بی صدا آرام می بارد
نفس در سینه ریز برف وآه
کوچه ی بن بست ودیوار نگاه
لرز بارد درتن بیمار روز
آه می باردصدا دربارش هنجارسوز
خفته بیماریتیمی سربه بالین عتب
می زند فریاد درلرزتن و بیمارتب
آه می ...

باز باران بی ترانه
ساکت و آرام بارد
دست گرم عشق مادر
می نوازد روزمارا
در غم اندوه بابا
می کشد آه ای دریغا
باز آید؟ فصل باران
در نوازش های انسان
کودک خندان سراید نقش بی پایان رویارا
وگیرد نان ...

با سرشت عاشقی باید بسازم بیشتر

وصف چشمان ترات باید بنازم بیشتر

درتمنای دلت من مشق مستی کرده ام

دلنوازم،هم چوشمع ام سوز سازم بیشتر

ماه دار، انجمن در اوج نام ام تیزتر

من در اعماق وجودم می...