آرزو می کنم برای تو
برای تو دو بال آرزو می کنم
که به پرواز درآیی بر فراز زمین
و یک‌ جفت کفش آهنین
تا زخم نشود پاهایت
در مسیر باورهایت
آرزو میکنم که دیدار کنی خود را
و آرام بگیری در آغوش خود
که بتابد ...

بر دیوارهای کهنه سلول ذهنم
میکشم چوب خط
به امید آزادی از مخوف ترین زندان دنیا
زندان ذهن
بند باخت
و زندانبانی به نام " من "
...

ما که قرار است پروانه شویم
بگذار
دنیا تا میخواهد، "پیله" کند