ترا عکس درون خانه باید گفت

رفیق و همدم بیگانه باید گفت

نشست و از غمت دیوانه باید گفت

و از تو قصه و افسانه باید گفت

بجای حافظ و سعدی و مولانا


شعر سروش
عبدالوارث قاسمیار...

شعر سروش
Шеъри СУРӮШ


پیِ این روزگار می تازیم
Пайи ӣн рӯзигор метозем


به کم و بیش خویش می نازیم
Ба каму беши хеш менозем

ناگهان, جان به مرگ می بازیم
Ногаҳон, ҷон ба марг мебозем


غرق حسرت
Ғарқи...

گَرد با آب، باز، بازی کرد

باز، پسماند بر طبیعت پاک

دست برد و زبان درازی کرد

و کسی و خسی به کمان آرش خندید و به استواری رستم

و به مهری که سینه به سینه رخشید و دلنوازی و سرافرازی کرد


هیچ رنگ قرائ...

سروشی در مکتب ادبی نورگرایی


مثل حسّ قطار در جنگل

مثل گل های باغ راز غزل

مثل قله به چشم کوهنورد

مثل روزن، ستاره ی روشن

برای مسافری تنها

مانده با خودرویی در طولانی ترین تونل، مختل

مثل حلّ معضل...

سروشی در مکتب ادبی نورگرایی


بر بام آپارتمان مان
با باد سالخورده
به صفای باستان
نزدیک تر به آسمان
هنگام نفس کشیدن جان
می سرایم سروش...