شانه ام کن
که مثل مو
بر سر تو می جنگم
آزادی
دنیای من تمام شده است
دیر شده
که مثل میکروب زیر میکروسکوپ پیدایم کنی
و التماس که برگردم
مجلات تو مسکوت خواهد ماند
خودت پای آینه
با فشنگ و رُژ
...

مرا نکش پسر زیبا
من می خواهم زندگی، و تو را تماشا کنم
گل های رُز تر از
پانسیون گم شده
بنفش
که بر صندلی زرد روی پشت بام
در انتظار خورشید
با نمی داندهایش نشسته
...

جزو چند میلیون انسانی باشی
که بیگانه را دیدند
صادقانه بگویم
نور ماشین ها بر دریاچه انعکاس داشت
و چشم هایم مثل قایقی بی بادبان
بی پلک
ترس طوری انگشتانم را حس می کرد که کلمات هنوز بر پیشانی ام می لرزند
...

تو بر موزاییک های چهارگوش پیاده رو ایستاده ای

پس کیش و مات

دختری زیباست که از کنار خیابان می گذرد

از برف، نمک و سوناتای سفید رنگ

پیاده شده

اسبی رها در طبیعت بلوغ

اس...

او که از مهمانی دریا می ترسد
و موز را
تخته ی موج سواری می پندارد
شاید لبخند تو را دیده است
جای خود را به مبل می دهم
و دنده های لامبورگینی را با چرخ دنده های ساعت عوض می کنم
اتوی قلبم
وقتی تمام تنم چرو...