چون بر دمید سحر ،
چشمانش را گشود ،
نازکنان خورشید ...

برخروشید ابرِ تاریک ،
با درفشِ رعد ،
آسمان را خراشید ...

قطره های اشک ،
از چشمِ بامداد ،
بی درنگ ریخت ...

رود گشت جاری ،
سحر کرد شکوفه ،
بهار ...

پس می کشم پایم را
از هر آنچه
پس کشیدنیست ،
در خیلِ سایه ها
درخشش رنگهاست
که دیدنیست ،
با دل ، قدم بردار
که کوزۀ غمها
شکستنیست ،
در فریادِ تُندر
نجوای عشق
شنیدنیست ...
...

زندگی طرحیست خاکستری
با نقش ها و صحنه هایی رنگارنگ
می تپد ریا در حقایقِ تلخش
می گوید فراوان دروغ های قشنگ

زندگی روزهاییست که میگذرد
با سری بلند یا نگاهِ آلوده به ننگ
در کلیات ، تفاوتها اندک است
در اج...

کودکی دنیای شادیهاست
اما کودکان همه شاد نیستند
آنانکه رُخشان لبخند است
از کجایند ، نمی دانم کیستند

کودکان ما می لولند
در کُپه های درد آلود خاک
آرزویشان یک سقف است
در دل کوچه های ترسناک

بازی هایشان ب...

در نگاه تو بود ،
که دیدمت
از آهی که کشیدی ،
شنیدمت
فردا را می سپارم ،
به فراموشی
که همین امروز ،
فهمیدمت