خواب توی تراس و رو ایوان
خواب در زهر مارِ بیداری
خسته از عشق های نا مفهوم
مرگ بر عشق های تکراری

توی انکار های نافرجام
لحظه ها را شبیه سم کردیم
رو اجاق نچسب تنهایی
هر شب و روز درد دم کردیم

...

من اینجا پشت این دیوار بی جان ماه را کشتم
تمام آرزوهای تن و دلخواه را کشتم

همیشه با خودم در جنگ بودم دیر فهمیدم
چه ناغافل همین ده روزه ی کوتاه را کشتم

به قصد مقصد واهی و یک امید در کوری
تمام ...

با تمام داشتن هایم تو را کم داشتم
این، یعنی غصه ای هم قد عالم داشتم

حیف اوقاتی که در چشم تو می شد سبز شد
با نبودن هایت اما رنگ ماتم داشتم

من به گیرایی چشمان کبودت قبل مرگ
احتیاج فوری و دلخواه...