قانع که شوی به شمس گویم که تورا
شب چله ِنشین کَس وُ ناکَس نکند

نیم تو نیم درخت عطش
نیم من نیم هواو هوس
عاقبت کیست چُنین است شرح!
شرح فراغ است! ،که یا غیر درد!
سوز چه سازی است ،که نی باز گفت
گفت و شِنودار نمودو بِمُرد
حال چه کس بود چُنین فاش ...

فارغ از انسان شدن/ فکرم ، که مَحض باشم به چنَگ

مرغ بودن! سی روش دارد ، کمی آموختن

خسته ایم از شعرهای یخ زده
از کلیشه، زخمهای سرزده
از هجوم ملتفت،        تلطیف های دل زده

هرزگی در جسم های شعرها هم کم که نی
_تیک تکرار مکرر، روح های غم زده

از عروضا تا ردیفا در حضور  قافیه
_ در می و ...

شب را آوانگارد به هیاهو بدل می نمود
من با جَرمیل انرژی می شکافتیم
توقع با دستان اِسمَعیل وَ تنِ هانیل غُسل می نوشید
ظَهلیل وُ عزرایل وُ عزرا وُ شموئِل
با فِغان می سرودند
هی می سروداند ،
خورشید مرده بو...