چو بر ما باده اندر جام کردند
ز چشم مست خوبان وام کردند
دل سرگشته بی دولتم را
بدان جام هلالی رام کردند
وز آنم منظر رحمت نمودند
مرا خوش حال و خوش فرجام کردند
اگر بودند آن چون با غریبان
دگر ما را چرا ...
دلم دور از حریم کوی او بود
ولی مشتاق نور روی او بود
شبان وادی موسی چه خوش گفت
که در سودای تار موی او بود
دل ناعالم و شیدای ما را
که او هم در غم ابروی او بود
دریغا آن نگاری از برم رفت
که او از ساکنا...
دلـم دور از حـریـم کوی او بود
ولی مشـتاق نور روی او بود
تبلیغات
